یادداشت های قرآنی

﴿۲۰۱﴾ لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ 

آنها به آن ايمان نمي‏آورند تا عذاب دردناك را با چشم خود به بينند. 

مطلب بعدي درباره ايمان است مادامي كه انسان در دنياست و خطري او را تهديد نكرده مختار است بين ايمان و كفر هر كدام را بپذيرد بالاختيار است هم ايمان او قبول است و هم كفر او عليه او نوشته مي‌شود ولي اگر خطر را ديد اضطراب را ديد غرق را ديد نظير جريان فرعون، اين ايمانِ اضطراري است. اگر يك فرد عادي بود در اثر گناه و امثال ذلك تا حال ايمان نياورد الآن كه خطر را ديد ايمان آورد اين ايمان در حال اضطرار را خدا قول نداد كه قبول كند لكن اگر عنايت الهي شامل حال بشود نظير قوم يونس بله ممكن است خدا قبول كند اما اگر كسي ﴿إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلاَ فِي الْأَرْضِ البته هر کسی در سطح خودش در زمین دنبال برتری جویی است﴾[23], ﴿فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ﴾[24], ﴿طغَوْا فِي الْبِلاَدِ﴾[25] اين تا توانست آدم كُشت شد الآن كه خطر را احساس كرد گفت: ﴿آمَنْتُ﴾[26] به او گفته مي‌شود ﴿آلْآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ اكنون در حالى كه پيش از اين نافرمانى میکردى و از تباهكاران بودى﴾[27].

البته به نظرم میرسد قوم یونس باز نسبت به اقوام دیگر بهتر عمل کردند کما اینکه در جریان حضرت نوح، آن جناب به فرزندشان بیان می کنند که سوار بر کشتی بشود ولی فرزندشان لجاجت می کند در حالی که نشانه های عذاب هم ظهور کرده بود ولی تصور می کرد با بالا رفتن از کوه توانایی نجات دارد. به نظر میرسد این برای کسانی باشد که دیگر کاملا مستاصل شده باشند و راه فرار دیگری به ذهنشان خطور نکند مانند فرعون.

اما قسم سوم ايمان در صحنه قيامت است ايمان در صحنه قيامت مُمتنِع ـ ممتنع يعني ممتنع ـ است براي اينكه دار قيامت دار عمل نيست