عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ ﴿۴۴﴾
عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ ﴿۴۴﴾
بر تختها روبروي يكديگر تكيه زده اند. (۴۴)
(عـلى سرر متقابلين) - كلمه (سرر) جمع (سرير) است، كه به معناى تختى اسـت كـه رويش مى نشينند. و رو در رو بودن تختهاى مخلصين معنايش اين است كه: آنان در بهشت دور يكديگرند و با هم مانوسند، به روى يكديگر نظر مى كنند، بدون اينكه پشت سر هم را ببينند.
مـى گويد: بهشتيان بر تختها روبروى يكديگر نشسته اند و چشم در چشم هم دارند (على سرر متقابلين).
سـرر جمع سرير به تختهائى گفته مى شود كه در مجلس سرور و انس بر آن قرار مى گـيـرنـد، هـر چـنـد گـاهـى بـه معنى وسيعترى نيز اطلاق شده است، تا آنجا كه گاه به تـابـوت ميت نيز سرير گفته مى شود، شايد به اين اميد كه مركب سرورى براى او به سوى آمرزش الهى و بهشت جاودانش باشد.
اين ﴿عَلي سُرُرٍ مُتَقابِلينَ﴾ را ما به هيچ وجه نميتوانيم درك كنيم. اين همه اهل بهشت در بهشت، همه روبهروي هم هستند و هيچ كس پشت سر كسي نيست. هر طوري شما بخواهيد فرض كنيد بالأخره يك عده در پشت هستند و يك عده رو؛ چه عالَمي است و كدام نشئه است كه همه روبهروي هم هستند. شما در اين شبستان مسجد مهندسي كنيد و ميليونها نقشه بكشيد، ممكن نيست كه همه روبهروي هم باشند؛ برخي از اهل تفسير گفتند اين وقتي است كه به زيارت الهي ميروند که آنجا شهود محض است و هيچ غيبتي, هيچ حجابي نيست؛ لذا همه در همه شرايط يكديگر را ميبينند. براي ماها به هيچ وجه با اين بحثهاي دنيا قابل درك نيست كه اينها روي سريرها هستند و در جميع حالات روبهروي هم هستند که هيچ كس پشت سر ديگري نيست؛ حالا گفتند كنايه از آن است كه پشت سر ديگري حرف نميزنند، اينها سر جايش محفوظ است.[46]
يك وقت است كه گاهي طوري ميشود كه هر دو نفر روبهروي هم هستند يا چند نفر روبهروي هم هستند که اين هم قابل پذيرش است، اما در جميع حالات همه اينها روبهروي هم باشند، فرض اين براي ماها ممكن نيست.