﴿۶۵﴾ وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامً
آنها كساني هستند كه ميگويند پروردگارا عذاب جهنم را از ما بر طرف گردان كه عذابش سخت و پر دوام است!
اينها در سجده و در قيام از خدا چه ميخواهند؟
عذاب جهنم غرام و خالص است چون
«دارٌ ليس فيها رحمة»[16]
نهجالبلاغه, نامه 27
هم دعا از تو اجابت هم ز تو
ایمنی از تو مهابت هم ز تو
گر خطا گفتیم اصلاحش تو کن
مصلحی تو ای تو سلطان سخن
به نظر می رسد یکی از دلایل دعا از طرف خداوند, احتمال اشتباه از جانب ماست
مومنین واقعی بیشتر از خداوند میترسند.
در سوره مومنون
وقتي بخشي از اوصاف مؤمنون را ذكر فرمود, فرمود: ﴿إِنَّ الَّذِينَ هُم مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهم مُشْفِقُونَ ٭ وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ ٭ وَالَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لاَ يُشْرِكُونَ ٭ وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَي رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ ٭ أُولئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ
ما در رابطه با انسانهای دیگر وقتی نزدیک تر میشوم ترسمان میریزد ولی در رابطه با خدا هر چی شناختمتون زیادتر میشه ترسمان زیادتر میشود, مشکل این که خدا رو نشناختیم.
كلمه (غرام ) به معناى شدت و مصيبتى است كه دست از سر آدمى بر ندارد و همواره ملازم او باشد.
وقتي بدهكار بود طلبكار او را رها نميكند طلبكار را ميگويند غَريم يعني آدم را رها نميكند ملازم آدم است. جهنم ، طلبكار انسان تبهكار است ميشود غَريم آدم غارم آدم يعني ملازم آدم ، عذاب آن هم غرام است لِزام است لازم است دستبردار نيست عرض ميكنند خدايا عذاب آن دستبردار نيست عذاب جهنم را از ما به دور دار! اينها در عين حال كه خطّمشيشان تواضع و فروتني است رفتارشان با جامعه بر اساس زندگي مسالمتآميز است رفتارشان نسبت به ذات اقدس الهي خاضعانه و ساجدانه و قائمانه است مرتب از ذات اقدس الهي درخواست نجات از عذاب ميكنند كه مبادا بلغزند و گرفتار آن عذاب