یادداشت های قرآنی

(62) سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً

(۶۲) اين سنت خداوند در اقوام پيشين است و براي سنت الهي هيچگونه تغييري نخواهي يافت.

سپس مى افزايد اين دستور تازه اى نيست ، (اين سنتى است الهى و هميشگى كه در اقوام پيشين بوده است ) كه هرگاه گروه هاى خرابكار, بى شرمى و توطئه را از حد بگذرانند فرمان حمله عمومی به آنها صادر مى شود .

و چون اين حكم يك سنت الهى است هرگز دگرگون نخواهد شد چرا كه (براى سنت خداوند تبديل و تغييرى نمى يابى ) (و لن تجد لسنة الله تبديلا).

اين تعبير در حقيقت جدى بودن اين تهديد را مشخص مى كند كه بدانند مطلب كاملا قطعى و ريشه دار است و تغيير و تبديل در آن راه ندارد. يا بايد به اعمال ننگين خود پايان دهند و يا در انتظار چنين سرنوشت دردناكى باشند.

ممكن است خداي سبحان از معاصي شخصي بگذرد اما از معاصي كه مربوط به نظام است و كشور اسلامي است و جامعه اسلامي و امّت اسلامي است نمي‌گذرد فرمود اين سنّت الهي است.

هرگز من اين سنّت را عوض نمي‌كنم و تبديل نمي‌شود. نه من عوض مي‌كنم نه ديگري، ديگري عوض نمي‌كند, چون نمي‌تواند, من عوض نمي‌كنم, چون احسن‌السنن است بهترين سنت است اينكه ﴿لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً﴾ با لن تأكيد ذكر مي‌كند براي اينكه اگر سنّت شد هيچ كسي عوض نمي‌كند.